Huzurevim Yalnızlık
Yasantimizin bir parcasidir yalnizlik. Adina siirler,sarkilar,senaryolar yazilmis "Yalnizlik"
Kendimizi en kalabalik hissettigimiz zamanlarda dahi yalnizlik.
Bazen bir his olarak isler ruhumuza, bazen de yasadiklarimizda kaplar bedeni.
Kalabalikta, buyuksehirlerde, metropollerde hep deriz ; kalabaligin icinde yalnizim diye.
Bunu bazen bir sevgili,Aile bazende dertleri paylasacagimiz bir arkadas icin soyleriz.
Birgun metrobuse binersiniz bir sevgiliyle gulersiniz konusursunuz, o anda gormezsiniz bu yalnizlari.
Onlar kendi yalnizliklarinda size bakip tebessumle ic cekenlerdir. Once bir tebessum ardindan "bende boyle olurmuydum,boyleydim,olamam?" sozleri sonra hayal kirikliklari.
Siz o metrobusten mutlu mesud inerken, onlari hayal kirikliklari icinde ikinci bir yalnizliga itersiniz.
Kimileride dis gorunusune, kariyerine,yasantisina kusup yalnizligin kutbunu yasarlar kalbinin derinliklerinde.
Benimde onsekizimde calistigim sirkette, kendi icimde yasattigim platonik ask gibi.
Sirketin ucuncu katinda staja basladigim sirkette, altinci katta calisan ve sadece asansorde karsilastigim kizil sacli bir kizdi o zamanlar yalnizligim.
Saclarinin rengini alirdi ten rengim onunla karsilastigimda.
Kaybolurdum Yemyesil gozlerine baktigimda.
Bir ay gectiginde sirkette belli bir sevgi ve saygiya ulasinca, bahaneler aramaya basladim altinci kata cikmaliydim!
Arada bazi zamanlar altinci kattan inen oldugunu gorurdum ucuncu katin koridoruna bakan cam kapidan. otis markasinin altinda 6 yazdimi, kosarak dugmeye basar erol bey ben geliyorum der giderdim.
Bu kadar mucadeleye ragmen ogrenemedim adini, soramadim.
Sonra bigun mudur altinci kattaki yonetim ofislerine gitmemi soyledi. Rengim altiyi duyunca bir anda kizardi.
Altinci kata ciktim. Ve kucuk bolmelerle ayrilmis ofislerden birindi gordum kizil saclari, yesil gozleri ve tum guzelligiyle karsimdaydi.
Ellerimle, ayaklarim artik bedeni terk etmisti. Orda dussem kalkip kosarak kacmayi planliyordum artik.
Bana bakti hafifce gulumsedi ve yanindaki arkadasina donup konusmasina devam etti.
Kendime gelip onun yanina gidicek ve ona aradigim yoneticiyi soracaktim. Bu arada da acik oldugunu umdugum inbox ina gozucuyla bakip mail adresini alicaktim.
Plan hazirdi. Dedigime yakin bir ihtimalle olaylar ceyran ederken elimdeki evraklari oyalamak icin ona uzatip "bu evraklari Gn. Mud. Yrd. si icin getirdim" dedim ve hemen ekrana baktim.
Ekranda o gunlerin populer sitesi itiraf.com acikti. Afalladim kaldim.
Donup bana bakti. Ve "sende okurmusun dedi cok komik seyler var hergun bakarim" dedi.
Gulumsedim ve tesekkur edip evraklarida birakip ayrildim.
Bir haftada b planimi hazirladim. Madem itiraf.com a giriyor. Bende takma isimle platonik bolumune "Altinci kattaki yesilgozlu, kizilsacli kiz sana asigim." yazarim dedim ve yaptim. Kullanici adim "Ten rengi kirmizi"
Cok yalnizdim ve tek dusundugum kizilsacli kizdi.
Ertesi gun heyecanla sayfaya girip, yazmismi diye baktim.
Sonraki gun,bir sonraki ve birsonraki gunde..
Sonra hergun c planina gectim.
Hergun onu tarif eden bi ozelligini yazdim. Ve bigun bana asansorde gayet samimi bir sekilde gulumsedigini gorunce hemen bilgisayarin basina gectim ve itirafa cevabimi aldim.
Artik ten rengim, kizil degil tunç rengiydi ve soyle yaziyordu.
Kullanici adi: kizil sacli nisanli kiz
mesaj : sari gulen bir surat simgesi.
ogunden sonra D planiyla sadece sirketten ayrilana kadar iyi bir arkadas olduk.
D plani; yeni bir mesaj; boyle bir guzellik sahipsiz kalmasin diye dusunmustum. Baskasi benden once davranmis.
Ve onu altinci katta gordugumde yan masadaki kiz arkadasi ile tanistim.
Ve yeni bir aska yelken actim.
Hayatimizda yalnizliklarimizi cesaretimiz ve ozguvenimiz belirler.
Yalniz gecen yasantimizda bu yuzden kendimizi korunaksiz,siginacak bir limani olmayan insanlar olarak tanimlariz.
Yalnizlik cesaret ve ozguvenin inise gecmesiyle, ruhumuzu esir alan bir ic siddetimizdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder